módl się do świętego Jacka....

... przeprowadzka!!!
na szczęście, nie naszego domu, tylko mojej biblioteki. Od czterech dni jestem, ku swojemu zaskoczeniu, pracownikiem fizycznym, pakuję kartony, podpisuję, zalepiam. Niby nic nie dźwigamy (od tego jest najemna siła robocza), ale nie wierzcie mi, dźwigamy często,chociaż nie te najcięższe. Święta naiwności, która łudziłaś się, że istnieją firmy przeprowadzkowe (i że można z tego zrobić użytek), że jednak ocalę swój kręgosłup!
Jakby było mało atrakcji, mamy w domu coś w rodzaju remontu. Robimy szafy wnękowe i trzeba było przeorganizować przestrzeń - rozwalić jedną ścianę, wyrwać futrynę, zagipsować, przenieść kilka kontaktów ryjąc w zbrojonym betonie. Więc bajzel ogólny w domu i w zagrodzie: z zakurzonej i chaotycznej pracy wracałam do zakurzonego i zafoliowanego mieszkania. Wczoraj z kurzem w oczach i w uszach jeszcze zaliczyliśmy z Tomkiem wieczorem koncert w ramach Festiwalu Mazurków i czternastej rocznicy ślubu zarazem, chociaż na drugiej części imprezy walczyłam ze znużeniem i, co tu dużo mówić, ze snem. Oby nie okazało się to prorocze dla dalszej części naszego małżeństwa! Dzisiaj czeka mnie jeszcze tylko spakowanie Tomka i dzieci (jadą na wieś) i spakowanie siebie - wybieram się do Anglii. Jutro. Jedziemy z koleżanką i trochę zaczynam się denerwować, czy wszystko dobrze pójdzie.

W Błądziszkach mieliśmy bardzo dobre święta, z cudną pogodą. Pierwszy raz widziałam tę okolicę na wiosnę - ani śladu melancholii, za to dużo zieleni, wschodzą zboża tak, że te wszystkie pagórki, które latem są złociste, teraz były intensywnie szmaragdowe. I fiołki jeszcze w rozkwicie, bo tam trochę późniejsza wegetacja.Nasze dziewczynki znikały na całe godziny, bawiąc się na dworze. Jak dobrze czasem tak się wyrwać. Jak znajdę w tym bałaganie kabel, to wrzucę jakieś zdjęcia.
:-)